Gün gələcək...
Ötən gün Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrindən biri olan, böyük el sənətkarı Aşıq Ələsgərin paytaxt Bakıda yerləşən abidəsinin açılışında iştirak etdi. Bu əlamətdar hadisə yalnız aşıq sənətinin vurğunlarını deyil, ümumilikdə hər birimizi sevindirdi. Çünki, məlumdur ki, Aşıq Ələsgər öz əsərləri ilə Azərbaycanın zəngin bədii irsinə misilsiz töhfələr bəxş edən, Azərbaycan milli bayramları və toylarının əvəzedilməz iştirakçısı olan, yaradıcılığı əlvan xüsusiyyətlərə, müxtəlif mövzulara və süjet xəttinə malik bir şəxsiyyət idi. Onun yaradıcılığında gənc nəslin əxlaqi-tərbiyəvi və vətənpərvər ruhda böyüməsi üçün yazılmış şeirlər xüsusilə çoxluq təşkil edirdi. Eyni zamanda, Aşıq Ələsgər yaradıcılığında vətən sevgisi dərin və təsirli şəkildə öz əksini tapmışdır. O, dağların, çayların, meşələrin bənzərsizliyini, bu yerlərin mənəvi dəyərini və öz xalqına olan dərin bağlılığını ifadə edərək, vətənə olan sevgisini poeziya dili ilə canlı və təsirli şəkildə çatdırıb.
Dövlətimizin başçısı açılış mərasimindəki nitqində Aşıq Ələsgərin fəaliyyətini və vətənpərvərliyini yüksək qiymətləndirərək demişdir: Onun yaradıcılığı Azərbaycan xalqının ürəyində böyük bir iz buraxmışdır ki, 200 il keçəndən sonra yenə də o, görkəmli şəxsiyyət, vətənpərvər insan, öz xalqını, Vətənini sevən insan kimi xalqımızın yaddaşında yer tutub. Bəli, Aşıq Ələsgər vətənpərvər insan idi. Ələsgər üçün vətən, sadəcə fiziki bir məkan deyil, ruhən bağlı olduğu, həyatının və yaradıcılığının mənbəyi olan müqəddəs bir məfhumdur. O, insanın vətənə olan sevgisini ifadə edərkən, eyni zamanda vətən uğrunda mübarizə aparmağın, onu qorumağın vacibliyini vurğulayır. Ələsgərin şeirlərində bu sevgi dərin bir məhəbbət və səmimiyyətlə doludur, xalqının taleyinə və gələcəyinə olan inamını, doğma yurduna sarsılmaz bağlılığını açıq şəkildə göstərir.
Ötən əsrdə xalqımız 3 dəfə deportasiyaya məruz qalmış, öz doğma elindən-obasından köçə məcbur edilmişdir. Aşıq Ələsgər də ahıl yaşında deportasiyaya məruz qalan soydaşlarımızdan biri idi. Ömrünün sonunda yaşadığı bu kədərli hadisə, onun həyatını və yaradıcılığını dərin iztirablarla bəzəmişdir. Deportasiya, təkcə fiziki bir məcburiyyət olmayıb, eyni zamanda mənəvi bir məhrumiyyət, insanın ruhunun doğma torpaqdan qoparılması anlamını da daşıyırdı. Aşıq Ələsgər bu faciəvi hadisəni dərin ağrılarla yaşayıb və öz şeirlərində xalqının vətən həsrətini, qovulma acısını əks etdirib. O, şeirlərində yalnız doğma torpaqlarının fiziki itkisindən deyil, eyni zamanda xalqının milli kimliyini qorumaq uğrunda apardığı mübarizədən də bəhs edib. O, bütün çətinliklərə baxmayaraq, xalqın öz torpağına geri dönəcəyinə və vətənin həmişə xalqının ürəyində yaşadığına inanırdı. Onun şeirləri, bu mənəvi gücün və ümidin canlı təcəssümüdür.
Beləliklə, Aşıq Ələsgərin yaradıcılığı, Azərbaycan xalqının deportasiya zamanı yaşadığı milli faciənin bir ədəbi simvolu kimi çıxış edir. O, yalnız sənətkar deyil, həm də bir xalqın səsi, onun tarixinin canlı şahidi və vətənə olan sonsuz sevginin, sarsılmaz bağlılığın ifadəçisi olub.
Yekunda dövlətimizin başçısının bir fikrini qeyd edərək, bir gün deportasiya edildiyimiz o torpaqlara dönəcəyimizə əminliyimizi ifadə etmək istərdim. “Gün gələcək biz Aşıq Ələsgərin ermənilər tərəfindən dağıdılmış abidəsini bərpa edəcəyik və Ağkilsə kəndində buna oxşar mərasim keçirəcəyik”. Tarix sübut etmişdir ki, dövlət başçımız daim verdiyi hər bir vədi yerinə yetirmiş, sözünün də imzası qədər keçərli olduğunu dosta-düşmənə göstərmişdir. Beləliklə, heç bir şübhə yoxdur ki, gün gələcək, azərbaycanlılar Şərqi Zəngəzura, Qarabağa qayıtdığı kimi Qərbi Zəngəzura da qayıdacaq, bu torpaqlara quşların civiltisini, körpələrin gülüş səsini, həyatın canlılığını qaytaracaq. O gün uzaqda deyil..
Əli Kərimov
Pirallahı rayon Ağsaqqallar Şurasının sədri
